διαλλαγή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαλλαγή	οι	διαλλαγές
γενική	της	διαλλαγής	των	διαλλαγών
αιτιατική	τη	διαλλαγή	τις	διαλλαγές
κλητική		διαλλαγή		διαλλαγές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαλλαγή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαλλαγή < διαλλάσσομαι < διά (δι-) + ἀλλάσσω / ἀλλάττω < ἄλλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂élyos

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.a.laˈʝi/ (Συγκρίνετε με το συνδιαλλαγή)

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐αλ‐λα‐γή

Ουσιαστικό

διαλλαγή θηλυκό

• (λόγιο) η συνδιαλλαγή, η συμφιλίωση, συμβιβασμός

Συγγενικά

• αλλαγή
• → δείτε τις λέξεις διαλλάσσω, αλλάζω και άλλος

Μεταφράσεις

    διαλλαγή

→ δείτε τη λέξη συνδιαλλαγή

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διαλλαγή	αἱ	διαλλαγαί
γενική	τῆς	διαλλαγῆς	τῶν	διαλλαγῶν
δοτική	τῇ	διαλλαγῇ	ταῖς	διαλλαγαῖς
αιτιατική	τὴν	διαλλαγήν	τὰς	διαλλαγᾱ́ς
κλητική ὦ!		διαλλαγή		διαλλαγαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διαλλαγᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		διαλλαγαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαλλαγή < διαλλάσσομαι < διά (δι-) + ἀλλάσσω / ἀλλάττω < ἄλλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂élyos

Ουσιαστικό

διαλλαγή θηλυκό

• → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• διαλλαγή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διαλλαγή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.