αντίπαλος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	αντίπαλος	αντίπαλη	αντίπαλο
γενική	αντίπαλου	αντίπαλης	αντίπαλου
αιτιατική	αντίπαλο	αντίπαλη	αντίπαλο
κλητική	αντίπαλε	αντίπαλη	αντίπαλο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αντίπαλοι	αντίπαλες	αντίπαλα
γενική	αντίπαλων	αντίπαλων	αντίπαλων
αιτιατική	αντίπαλους	αντίπαλες	αντίπαλα
κλητική	αντίπαλοι	αντίπαλες	αντίπαλα

Ετυμολογία

αντίπαλος < αρχαία ελληνική ἀντίπαλος < ἀντί + πάλη

Επίθετο

αντίπαλος, -η, -ο

1. που παλεύει με κάποιον, που προσπαθεί να τον νικήσει
2. ανταγωνιστής
3. αντίθετος

Ουσιαστικό

αντίπαλος αρσενικό

• αντίπαλος

Πολυλεκτικοί όροι

• αντίπαλο δέος:

Μεταφράσεις

    αντίπαλος

αγγλικά : opponent (en), adversary (en), rival (en) γαλλικά : adversaire (fr), rival (fr) γερμανικά : Gegner (de)

εσπεράντο : rivalo (eo) πορτογαλικά : adversário (pt)