άρμενο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	άρμενο	τα	άρμενα
γενική	του	άρμενου	των	άρμενων
αιτιατική	το	άρμενο	τα	άρμενα
κλητική		άρμενο		άρμενα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άρμενο < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ἄρμενον (για τον ενικό) < αρχαία ελληνική ἄρμενα (στον πληθυντικό), ουδέτερο μετοχής ἄρμενος του ἀραρίσκω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈaɾ.me.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός :‐άρ‐με‐νο

Ουσιαστικό

άρμενο ουδέτερο

1. (ναυτικός όρος) το πανί, το ιστίο ενός ιστιοφόρου
2. (συνεκδοχικά): το ιστιοφόρο πλοίο
3. (ναυτικός όρος στον πληθυντικό άρμενα) το σύνολο των πανιών, καταρτιών και σχοινιών ενός ιστιοφόρου

   ≈ συνώνυμα:: εξαρτία, εξαρτισμός, ξάρτια, αρματωσιά, αρμάτωμα

Συγγενικά

θέμα αρμεν- με σημασία «ιστίο»

• άρμενα
• αρμενιάζω
• αρμένιασμα
• αρμενίζω
• αρμενίζοντας
• αρμένισμα
• αρμενιστής
• αρμενοκάταρτα
• αρμενοπάνι
• αρμενόπανο
• αρμενόφτερος
• αρμενώ
• γλυκαρμενίζω
• κουπάρμενος
• λευκάρμενος
• μεγαλάρμενος
• μικράρμενο
• ξαναρμενίζω
• ξάρμενος
• ξυλάρμενα (επίρρημα)
• ξυλάρμενος
• ολάρμενα (επίρρημα)
• ολαρμενίζω
• ολάρμενος
• πανάρμενος
• παραρμενίζω
• πολυάρμενος
• σαπιοάρμενο
• σιγαρμενίζω
• συνάρμενος
• τριάρμενος
• χιλιάρμενος
• χρυσάρμενος, χρυσοάρμενος
• ψευτοάρμενα
• ψηλαρμενίζω
• ψηλαρμενιστός
• ψηλάρμενος

θέμα αρμεν- Αρμενία & συγγενικά
→ και δείτε τις λέξεις άρμα, αρετή, αρέσω και ἀραρίσκω για όλη την ετυμολογική οικογένεια *h₂er-

Μεταφράσεις

    άρμενο