άρμενα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	άρμενο	τα	άρμενα
γενική	του	άρμενου	των	άρμενων
αιτιατική	το	άρμενο	τα	άρμενα
κλητική		άρμενο		άρμενα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

άρμενα < αρχαία ελληνική ἄρμενα

άρμενα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

(ναυτικός όρος) τα όργανα και τα εξαρτήματα που έχει ένα πλεούμενο
※ Δεν είναι λίγοι και αυτοί που διασχίζουν θάλασσες ταμένοι από καιρό, αδιαφορώντας αν θα φιλά την πρύμνη του κακόβουλο το κύμα ή αν μέσα στ'άρμενα τ'αγέρι το σφοδρό δεν πνέει πρίμα, γιατί πιστεύουν δυνατά πως ο Άγιος που τους τραβά έχει τη δύναμη και τα στοιχειά τα φυσικά σαν τις ψυχές να γαληνεύει. (Ευστράτιος Δήσσος, Το Ιστορικό και τα Θαύματα του Ταξιάρχη Μανταμάδου, 2019)

άρμενα