φυγόκεντρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	φυγόκεντρος	η	φυγόκεντρη & φυγόκεντρος	το	φυγόκεντρο
γενική	του	φυγόκεντρου	της	φυγόκεντρης & φυγοκέντρου	του	φυγόκεντρου
αιτιατική	τον	φυγόκεντρο	τη	φυγόκεντρη & φυγόκεντρο	το	φυγόκεντρο
κλητική		φυγόκεντρε		φυγόκεντρη & φυγόκεντρε		φυγόκεντρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φυγόκεντροι	οι	φυγόκεντρες & φυγόκεντροι	τα	φυγόκεντρα
γενική	των	φυγόκεντρων	των	φυγόκεντρων & φυγοκέντρων	των	φυγόκεντρων
αιτιατική	τους	φυγόκεντρους	τις	φυγόκεντρες & φυγοκέντρους	τα	φυγόκεντρα
κλητική		φυγόκεντροι		φυγόκεντρες & φυγόκεντροι		φυγόκεντρα
Οι δεύτεροι τύποι, λόγιοι, συνηθίζονται σε ουσιαστικοποιημένα ή σε αρχαιοπρεπείς λέξεις..
Κατηγορία όπως «φυγόκεντρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φυγόκεντρος < (καθαρεύουσα) < φυγό- + κέντρ(ο) + -ος (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική centrifuge )

Η λέξη μαρτυρείται από το 1843 (1892 η καταγραφή του Κουμανδούδη ως μεταφραστικό δάνειο από τη νεολατινική centrifugus

Αρχικά, το 1766, ο νεολατινικός όρος είχε αποδοθεί στην καθαρεύουσα ως κεντρόφυξ (κεντρόφυγος) κατά το ελληνιστικό πρόσφυξ

Προφορά

ΔΦΑ : /fiˈɣo.cen.dɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φυ‐γό‐κε‐ντρος

Επίθετο

φυγόκεντρος, -η/ος, -ο

1. (φυσική) που έχει την τάση να απομακρύνεται από το κέντρο

   ⮡  η φυγόκεντρος' δύναμη

2. (μεταφορικά) που κινείται αντίθετα προς κάποιο κέντρο, π.χ. εξουσίας, οργάνωσης

Άλλες μορφές

• κεντρόφυγος

Αντώνυμα

• κεντρομόλος

Συγγενικά

• φυγόκεντρα (επίρρημα)
• φυγοκεντρικά (επίρρημα)
• φυγοκεντρικός
• φυγοκέντριση
• φυγοκεντρισμός
• φυγοκέντρως (επίρρημα)

→ και δείτε τις λέξεις φεύγω και κέντρο

Δείτε επίσης

• φυγόκεντρος δύναμη

Μεταφράσεις

    φυγόκεντρος

αγγλικά : centrifugal (en) γαλλικά : centrifuge (fr) γερμανικά : zentrifugal (de) ισπανικά : centrífugo (es)