κεντρόφυξ

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κεντρόφυξ	οἱ/αἱ	κεντρόφυγες
γενική	τοῦ/τῆς	κεντρόφυγος	τῶν	κεντροφύγων
δοτική	τῷ/τῇ	κεντρόφυγι	τοῖς/ταῖς	κεντρόφυξι(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	κεντρόφυγα	τοὺς/τὰς	κεντρόφυγας
κλητική ὦ!		κεντρόφυξ		κεντρόφυγες
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεντρόφυξ, (μαρτυρείται από το 1766) < κεντρό- + φυγ- (φεύγω) + -ς κατά το αρχαίο πρόσφυξ (λόγιο δάνειο) γαλλική centrifuge ή ως μεταφραστικό δάνειο από τη νεολατινική centrifugus → δείτε τη λέξη κεντρόφυγος (επίθετο)

Ουσιαστικό

κεντρόφυξ αρσενικό ή θηλυκό

• (καθαρεύουσα) κεντρόφυγος → δείτε τη λέξη φυγόκεντρος

  ⮡  αἱ κεντρόφυγες ὁδοί (οι αρτηρίες προς τα διάφορα όργανα)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .