φλέβα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φλέβα	οι	φλέβες
γενική	της	φλέβας	των	φλεβών
αιτιατική	τη	φλέβα	τις	φλέβες
κλητική		φλέβα		φλέβες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φλέβες που ξεχωρίζουν κάτω από ανθρώπινο δέρμα

φλέβα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική φλέψ από την αιτιατική «τὴν φλέβα» μέσω της μεσαιωνική ή ελληνιστικής < φλέω ^[1]

φλέβα θηλυκό

(ανατομία) αιμοφόρο αγγείο που μεταφέρει το αίμα προς την καρδιά
⮡ Ήταν τόσο έντονη η προσπάθειά του, ώστε είχαν πεταχτεί όλες οι φλέβες του.
(γεωλογία) πλούσιο κοίτασμα ορυκτού ή μετάλλου· κάθε ακανόνιστη διείσδυση ορυκτού ή μετάλλου σε περιβάλλοντα πετρώματα.
⮡ Οι χρυσοθήρες έπεσαν πάνω σε μια γερή φλέβα χρυσού.
(μεταφορικά) το ποιητικό, λογοτεχνικό ταλέντο, η ποιητική ιδιοσυγκρασία
⮡ αξιόλογη ποιητική φλέβα, ιδιαίτερη σατιρική φλέβα