τυρός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τυρός	οι	τυροί
γενική	του	τυρού	των	τυρών
αιτιατική	τον	τυρό	τους	τυρούς
κλητική		τυρέ		τυροί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τυρός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική grc

Ουσιαστικό

τυρός αρσενικό

• (καθαρεύουσα) τυρί

Εκφράσεις

• μεταξύ τυρού και αχλαδίου: κατά τη διάρκεια του γεύματος, όταν τρώμε το επιδόρπιο - (συνεκδοχικά) περιστασιακά, συμπτωματικά

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τυρός	οἱ	τυροί
γενική	τοῦ	τυροῦ	τῶν	τυρῶν
δοτική	τῷ	τυρῷ	τοῖς	τυροῖς
αιτιατική	τὸν	τυρόν	τοὺς	τυρούς
κλητική ὦ!		τυρέ		τυροί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τυρώ
γεν-δοτ	τοῖν		τυροῖν
2η κλίση, Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τυρός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τυρός αρσενικό

1. (τρόφιμο, γαστρονομία τυρί

   εἷσεν δ' εἰσαγαγοῦσα κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε, / ἐν δέ σφιν τυρόν τε καὶ ἄλφιτα καὶ μέλι χλωρὸν / οἴνῳ Πραμνείῳ ἐκύκα.

   → λείπει η μετάφραση

   (Όμηρος, Οδύσσεια, 233-235)

2. τόπος που πουλιέται τυρί

Συγγενικές λέξεις

• βούτυρον
• βούτυρος