σύνθετα

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σύνθετα < ουσιαστικοποιημένος πληθ. του επιθέτου σύνθετο ουδέτερο του επιθέτου σύνθετος

Ουσιαστικό

σύνθετα ουδέτερο

• σύνθετα: κατηγορία λέξεων

• οριστικά σύνθετα, όπου το πρώτο ή δεύτερο συνθετικό προσδιορίζει το άλλο σαν επιθετικός, επιρρηματικός ή ετερόπτωτος προσδιορισμός (π.χ. ακρόπολη: η άκρα πόλη)
• αντικειμενικά σύνθετα (π.χ. γεωγράφος: ο γράφων τη γη)
• κτητικά σύνθετα (π.χ. πολύκαρπος : που έχει πολλούς καρπούς)
• συνδετικά ή παρατακτικά σύνθετα (π.χ. ιατρόμαντις: και γιατρός και μάντις)

Μεταφράσεις

    σύνθετα

αγγλικά : compound words (en) γαλλικά : composé (fr)

Επίρρημα

σύνθετα

• κατά σύνθετο τρόπο, σφαιρικό, λαμβάνοντας υπόψη πολλές παραμέτρους και όχι μία

Μεταφράσεις

    σύνθετα

αγγλικά : in a multifunctional manner (en)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

σύνθετα

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του σύνθετο

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

σύνθετα

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του σύνθετο