τρίγωνο

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τρίγωνο	τα	τρίγωνα
γενική	του	τριγώνου	των	τριγώνων
αιτιατική	το	τρίγωνο	τα	τρίγωνα
κλητική		τρίγωνο		τρίγωνα
όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρίγωνο < αρχαία ελληνική τρίγωνον < ουδέτερο του τρίγωνος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈtɾi.ɣɔ.nɔ/

συλλαβισμός : τρί‐γω‐νο

Ουσιαστικό

τρίγωνο ουδέτερο

1. (γεωμετρία) επίπεδο γεωμετρικό σχήμα που σχηματίζεται από τρία ευθύγραμμα τμήματα των οποίων και οι δύο άκρες βρίσκονται ενωμένες μεταξύ τους, διαδοχικά του ενός με του άλλου

   ισόπλευρο, ορθογώνιο, ισοσκελές, σκαληνό τρίγωνο

2. (μουσικό όργανο) κατασκευασμένο από ένα μεταλλικό έλασμα που έχει τριγωνικό σχήμα

   τα παιδάκια λένε τα κάλαντα χτυπώντας ένα τρίγωνο

Συγγενικές λέξεις

• τριγωνικός

Σύνθετα

• τριγωνομετρία
• τριγωνομετρικός

Μεταφράσεις

    τρίγωνο

αγγλικά : triangle (en) βιετναμικά : tam giác (vi), hình tam giác (vi) γαλλικά : triangle (fr) γερμανικά : Dreieck (de) ισπανικά : triángulo (es) ιταλικά : triangolo (it)

ουγγρικά : háromszög (hu) πολωνικά : trójkąt (pl) πορτογαλικά : triângulo (pt) σερβικά : троугао (sr) σουηδικά : trekant (sv) τσεχικά : trojúhelník (cs)