τιμαλφής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	τιμαλφής	τιμαλφής	τιμαλφές
γενική	τιμαλφούς	τιμαλφούς	τιμαλφούς
αιτιατική	τιμαλφή	τιμαλφή	τιμαλφές
κλητική	τιμαλφή(ής)	τιμαλφής	τιμαλφές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	τιμαλφείς	τιμαλφείς	τιμαλφή
γενική	τιμαλφών	τιμαλφών	τιμαλφών
αιτιατική	τιμαλφείς	τιμαλφείς	τιμαλφή
κλητική	τιμαλφείς	τιμαλφείς	τιμαλφή

Ετυμολογία

τιμαλφής < (λόγιο) αρχαία ελληνική τιμαλφής

Προφορά

ΔΦΑ : /ti.malˈfis/

συλλαβισμός : τι‐μαλ‐φής

Επίθετο

τιμαλφής, -ής, -ές

• (λόγιο) αυτός που αξίζει πολύ, συνώνυμο του πολύτιμος

Συγγενικές λέξεις

• τιμαλφή (ουδέτερο, πληθυντικός)
• → και δείτε τη λέξη τιμή

Μεταφράσεις

    τιμαλφής

→ δείτε τη λέξη πολύτιμος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ τιμαλφής	τὸ τιμαλφές	οἱ, αἱ τιμαλφεῖς	τὰ τιμαλφῆ
Γενική	τοῦ, τῆς τιμαλφοῦς	τοῦ τιμαλφοῦς	τῶν τιμαλφῶν	τῶν τιμαλφῶν
Δοτική	τῷ, τῇ τιμαλφεῖ	τῷ τιμαλφεῖ	τοῖς, ταῖς τιμαλφέσι(ν)	τοῖς τιμαλφέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν τιμαλφῆ	τὸ τιμαλφές	τοὺς, τὰς τιμαλφεῖς	τὰ τιμαλφῆ
Κλητική	τιμαλφές	τιμαλφές	τιμαλφεῖς	τιμαλφῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			τιμαλφεῖ
Γενική-Δοτική			τιμαλφοῖν

Ετυμολογία

τιμαλφής < τιμή + -αλφής ( < ἀλφάνω (φέρω, βρίσκω, αποκτώ)

Επίθετο

τῑμαλφής, -ής, -ές

1. που αποφέρει τιμή
2. ακριβός
3. πολύτιμος

Παράγωγες λέξεις

• παραθετικά: τιμαλφέστερος, τιμαλφέστατος

Συγγενικές λέξεις

• τιμαλφέω, τιμαλφῶ (τιμώ)

Πηγές

• τιμαλφής στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «τιμαλφής» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.