συστολή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συστολή	οι	συστολές
γενική	της	συστολής	των	συστολών
αιτιατική	τη	συστολή	τις	συστολές
κλητική		συστολή		συστολές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συστολή < (ελληνιστική κοινή) συστολή < αρχαία ελληνική συστέλλω

Ουσιαστικό

συστολή θηλυκό

(φυσιολογία) η ρυθμική σύσπαση της καρδιάς, που έχει ως αποτέλεσμα την έξοδο του αίματος (που περιέχεται στις κοιλότητες της καρδιάς) προς τις αρτηρίες
(φυσιολογία) η σύσπαση των μυών και κοίλων οργάνων
(φυσική) η μείωση των διαστάσεων ενός σώματος, από ελάττωση θερμοκρασίας ή αύξηση πίεσης
(μαθηματικά) ο όρος της συστολικής γεωμετρίας
(ψυχολογία) η κοινωνική διστακτικότητα, η ντροπαλότητα
※ Το κορίτσι ωστόσο συνεχίζει να αντιστέκεται, να μην ενδίδει στην πολιορκία του. Ίσως να είναι τα ήθη της εποχής που επιβάλλουν συστολή, έστω και για τα μάτια του κόσμου. Ίσως όμως να 'χει κι ένα κακό προαίσθημα: είναι πολύ εύθραυστη, πολύ ευαίσθητη, ψυχανεμίζεται ότι αυτός ο απρόβλεπτος άντρας μπορεί να την πληγώσει ανεπανόρθωτα.
Λένα Διβάνη, Ζευγάρια που έγραψαν την ιστορία της Ελλάδας, εκδόσεις: Πατάκη, Αθήνα 2023, 13η έκδοση. ISBN 978-960-16-8603-5, (αρχική έκδοση 2019).
το σωληνοειδές εξάρτημα που χρησιμοποιείται για την ένωση ενός φαρδύτερου με έναν στενότερο σωλήνα
(γλωσσολογία) η σύμπτυξη λέξεων με χρήση αποστρόφου