εξάρτημα

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	εξάρτημα	τα	εξαρτήματα
γενική	του	εξαρτήματος	των	εξαρτημάτων
αιτιατική	το	εξάρτημα	τα	εξαρτήματα
κλητική		εξάρτημα		εξαρτήματα
Παράρτημα

Ετυμολογία

εξάρτημα < ελληνιστική κοινή ἐξάρτημα

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛ.ˈksaɾ.ti.ma/

Ουσιαστικό

εξάρτημα ουδέτερο

1. οποιοδήποτε τμήμα μίας μεγαλύτερης μηχανής που χρησιμεύει για έναν ορισμένο σκοπό και μπορεί να αποσπαστεί
2. εργαλείο

Πολυλεκτικοί όροι

• διάκριτο εξάρτημα

Μεταφράσεις

    εξάρτημα

αγγλικά : part (en), accessory (en) γαλλικά : pièce (fr), accessoire (fr)

πολωνικά : część (pl)