σκεῦος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σκευεσ-
ονομαστική	τὸ	σκεῦος	τὰ	σκεύη - σκεύεᾰ
γενική	τοῦ	σκεύους - σκεύεος	τῶν	σκευῶν - σκευέων
δοτική	τῷ	σκεύει - σκεύεῐ̈	τοῖς	σκεύεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	σκεῦος	τὰ	σκεύη - σκεύεα
κλητική ὦ!		σκεῦος		σκεύη - σκεύεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκεύει - σκεύεε
γεν-δοτ	τοῖν		σκευοῖν - σκευέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκεῦος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *skew-

Ουσιαστικό

σκεῦος ουδέτερο

1. αγγείο
2. εργαλείο
3. (μεταφορικά) το ανθρώπινο σώμα
4. (μεταφορικά) υπηρετικό προσωπικό, δούλος
5. (μεταφορικά) αιδοίο
6. (πληθυντικός) σκεύη:
   1. σκεύη
   2. έπιπλα
   3. αποσκευές
   4. στρατιωτικές αποσκευές

      ≈ συνώνυμα: (λατινικά) impendimenta

   5. κινητή περιουσία
   6. ιππικά εξαρτήματα
   7. αρματωσιά πλοίου
   8. ναυτικά εφόδια
   9. κοστούμια ηθοποιών

Σύνθετα

• σκευάριον
• σκευασία
• σκεύασις
• σκευάζω
• σκευοφορέω
• σκευόφορος
• σκευοφύλαξ
• σκευοποιέω
• σκευόω
• σκευωρέομαι
• σκευωρία

Πηγές

• σκεῦος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκεῦος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.