πλανώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πλανώ < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή πλανάω / πλανῶ < αρχαία ελληνική πλανάομαι, μέση φωνή (σημασία: περιπλανιέμαι), με θέμα πλαν- αβέβαιης ετυμολογίας. Για τις εκδοχές πιθανών ετυμολογήσεων → δείτε τη λέξη πλανάω.

Διαφορετικό το πλαν- στο πλάνη στη σημασία: εργαλείο για λείανση, πλανίζω και στο πλάνο.

Προφορά

ΔΦΑ : /plaˈno/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλα‐νώ

τονικό παρώνυμο: πλάνο

Ρήμα

πλανώ, -άς..., αόρ.: πλάνεσα/πλάνεψα, παθ.φωνή: πλανώμαι/πλανιέμαι, π.αόρ.: πλανήθηκα, μτχ.π.π.: πλανημένος/πεπλανημένος

• ρίχνω κάποιον με τις ενέργειές μου σε πλάνη, τον αναγκάζω να συμπεράνει και να εκτιμήσει λανθασμένα κάποια πράγματα

Σημειώσεις

• Το ρήμα, συνήθως στην παθητική φωνή. Η ενεργητική, σε σύνθετα, όπως
  • ξεπλανώ
  • αποπλανώ
  • παραπλανώ

Συνώνυμα

• πλανεύω

Εκφράσεις

• πλανώμαι πλάνην οικτράν

Συγγενικές λέξεις

 ετυμολογικό πεδίο 
πλαν- 

• ανθρωποπλάνος
• απλάνετος
• απλάνευτος
• απλανής, απλανές
• απλάνητος
• απλανώς
• απαραπλάνητα
• αποπλανεύω
• αποπλανώ, αποπλανώμαι & συγγενικά
• αργοπλανιέμαι
• γυναικοπλάνος
• ιδεοπλάνητος
• καρδιοπλάνος
• καρδιοπλανευτής
• κοσμοπλανευτής
• κοσμοπλάνης
• κοσμοπλάνος
• λαοπλάνος
• ξεπλάνεμα
• ξεπλανεύω
• ξεπλανώ
• παραπλανώ & συγγενικά
• πεπλανημένος
• περιπλανιέμαι, περιπλανώμαι & συγγενικά
  • όπως περιπλανώμενος
• πλάνεμα
• πλανεμένος & σύνθετα
• πλανεμός
• πλανερά (επίρρημα)
• πλανερός
• πλανεύω & συγγενικά, σύνθετα
• πλανευτής, πλανεύτρα
• πλανευτικός
• πλανευτός
• πλάνεψη
• πλανημένος
• πλάνη (στη σημασία: παραπλάνηση)
• πλανημένος
• πλάνης & σύνθετα -πλανής, συγγενικά
  • αιθεροπλανής, νυκτιπλανής, νυκτοπλανής
• πλάνητας
• -πλάνητος
• πλανητής
• πλανήτης & συγγενικά (από το πλάνης)
• πλανήτις
• πλανολόγος
• πλανόβιος
• πλανόδιος
• πλανοδίως
• -πλάνος
• συμπλανώμαι
• ψυχοπλάνος

Μεταφράσεις

    πλανώ

Πηγές

• πλανώ -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.