πλανῶ

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

πλανῶ < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πλανῶ, συνηρημένος τύπος του πλανάω και παράλληλος μεταγενέστερος τύπος πλανέω (> ρηματικοί τύποι -εῖς, -οῦμεν, -εῖτε)

Ρήμα

πλανῶ

1. περιφέρω εδώ κι εκεί (στη μέση φωνή: περιπλανιέμαι)
2. βγάζω απ' το σωστό δρόμο (στη μέση φωνή: παραστρατώ)
3. ξεγελάω, εξαπατάω, παραπλανώ (στη μέση φωνή: παραπλανούμαι, πέφτω σε πλάνη)
4. ξελογιάζω (στη μέση φωνή: ξελογιάζομαι, μαγεύομαι)

Άλλες μορφές

• πλανάγω

Ρηματικοί τύποι

όπως σε κείμενα:

• πλανεῖτε, πλανοῦνται, πλανῶνται
• πλανέσει
• ἐπλάνησεν, ἐπλανῆσαν
• ἐπλάνεσεν, ἐπλάνεσε, πλάνεσε

  ἐπλανέσαν, ἐπλανέσασι

• πλανεθοῦμεν, πλανεθεῖτε
• ἐπλανέθηκες, ἐπλανεθήκαμεν, ἐπλανηθήκατε

Μετοχές:

• πλανεμένος (και τύπος πλανωμένος

Πηγές

• πλανέω - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• σελ.344 κ.ε. Τόμος 16 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρήμα

πλανῶ (μεσοπαθητικό συνηρημένο: πλανῶμαι)

• (ελληνιστική κοινή) συνηρημένη μορφή του πλανάω

  → δείτε τον αρχαίο μέσο τύπο πλανάομαι

Πηγές

• «πλανώ» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.