λαλιά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	λαλιά	οι	λαλιές
γενική	της	λαλιάς	των	λαλιών
αιτιατική	τη	λαλιά	τις	λαλιές
κλητική		λαλιά		λαλιές
Οι καταλήξεις προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαλιά < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική λαλιά < λαλῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /laˈʎa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λα‐λιά

Ουσιαστικό

λαλιά θηλυκό

1. η φωνή, η μιλιά, η ομιλία, η ικανότητα του να μιλάει κανείς

   ⮡  έχασε τη λαλιά του

2. η γλώσσα

   ⮡  η ελληνική λαλιά

Εκφράσεις

• χάνω τη λαλιά μου

Συγγενικά

• λάλημα
• λαλίστατος

→ και δείτε τη λέξη λαλώ

Μεταφράσεις

    λαλιά

αγγλικά : voice (en), speech (en) γαλλικά : voix (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λαλιᾱ́	αἱ	λαλιαί
γενική	τῆς	λαλιᾶς	τῶν	λαλιῶν
δοτική	τῇ	λαλιᾷ	ταῖς	λαλιαῖς
αιτιατική	τὴν	λαλιᾱ́ν	τὰς	λαλιᾱ́ς
κλητική ὦ!		λαλιᾱ́		λαλιαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λαλιᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		λαλιαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'στρατιά' όπως «στρατιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

→ ζητούμενο λήμμα

Σύνθετα

• Κατηγορία:Λέξεις με επίθημα -λαλία (αρχαία ελληνικά)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λαλέω

Πηγές

• λαλιά - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λαλιά - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.