λαλιά

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	λαλιά	οι	λαλιές
γενική	της	λαλιάς	των	λαλιών
αιτιατική	τη	λαλιά	τις	λαλιές
κλητική		λαλιά		λαλιές
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαλιά < αρχαία ελληνική λαλιά < λαλῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /laˈʎa/

συλλαβισμός : λα‐λιά

Ουσιαστικό

λαλιά θηλυκό

1. η φωνή, η μιλιά, η ομιλία, η ικανότητα του να μιλάει κανείς

   ↪ έχασε τη λαλιά του

2. η γλώσσα

   ↪ η ελληνική λαλιά

Εκφράσεις

• χάνω τη λαλιά μου → βλέπε έκφραση: μένω άγαλμα

Συγγενικές λέξεις

• λαλώ
• λάλημα
• λαλίστατος

Μεταφράσεις

    λαλιά

αγγλικά : voice (en) γαλλικά : voix (fr)