κανάτα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κανάτα	οι	κανάτες
γενική	της	κανάτας	των	κανατών
αιτιατική	την	κανάτα	τις	κανάτες
κλητική		κανάτα		κανάτες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κανάτα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κανάτα < μεσαιωνική λατινική cannata < λατινική canna < αρχαία ελληνική κάννα / κάννη (καλάμι)

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈna.ta/

Ουσιαστικό

κανάτα θηλυκό

• (κουζινικά) το επιτραπέζιο σκεύος με πλατύ στόμιο και λαβή, για το σερβίρισμα διαφόρων υγρών (νερό, κρασί κ.ά.)

Συγγενικές λέξεις

• κανατάς
• κανατάκι
• κανάτι
• κανατίτσα
• κανατούλα
• κρασοκανάτα
• κρασοκανάτας
• μπεκροκανάτα
• μπεκροκανάτας
• νεροκανάτα
• → δείτε τη λέξη κάννα

Μεταφράσεις

    κανάτα

αγγλικά : pitcher (en), jug (en) γαλλικά : carafe (fr), pichet (fr) γερμανικά : Krug (de) ισπανικά : jarra (es) ιταλικά : brocca (it) ουγγρικά : kancsó (hu) πολωνικά : dzban (pl) πορτογαλικά : pote (pt) σουηδικά : kanna (sv) τσεχικά : konev (cs)

Πηγές

• «κανάτα» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κανάτα < (άμεσο δάνειο) μεσαιωνική λατινική cannata < λατινική canna < αρχαία ελληνική κάννα / κάννη (καλάμι)

Ουσιαστικό

κανάτα θηλυκό

• κανάτα, δοχείο για κρασί

Πηγές

• «κανάτα» -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].