κανάτι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κανάτι	τα	κανάτια
γενική	του	κανατιού	των	κανατιών
αιτιατική	το	κανάτι	τα	κανάτια
κλητική		κανάτι		κανάτια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Κανάτια

Ετυμολογία

1. κανάτι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κανάτι < κανάτα < μεσαιωνική λατινική cannata < λατινική canna < αρχαία ελληνική κάννα (καλάμι) (αντιδάνειο) < ακκαδική 𒄀 (qanû: καλάμι) < σουμεριακή 𒄀𒈾 (gi.na)
2. κανάτι < (άμεσο δάνειο) τουρκική kanat < παλαιά τουρκική kanat (φτερό) < πρωτοτουρκική *Kājnat

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈna.ti/

Ουσιαστικό

κανάτι ουδέτερο

1. ένα είδος μικρής κανάτας

   Κέρασε κρασί σε όλους τους παριστάμενους από το κανάτι.

   Συγγενικά: κανατάκι

2. (ιδιωματικό) ένα είδος ξύλινου παραθυρόφυλλου χωρίς γρίλιες

Μεταφράσεις

    είδος κανάτας

→ δείτε τη λέξη κανάτα

    παραθυρόφυλλο

τουρκικά : kanat (tr)