κάννα

Νέα ελληνικά (el)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κάννα < λατινική canna

Ουσιαστικό

κάννα θηλυκό

• (κυπριακά) κνήμη, καλάμι

  ≈ συνώνυμα: καννίν

Δείτε επίσης

• κανί

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κάννᾰ	αἱ	κάνναι
γενική	τῆς	κάννης	τῶν	καννῶν
δοτική	τῇ	κάννῃ	ταῖς	κάνναις
αιτιατική	τὴν	κάννᾰν	τὰς	κάννᾱς
κλητική ὦ!		κάννᾰ		κάνναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κάννᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κάνναιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάννα < ακκαδική 𒄀 (qanû, καλάμι) < σουμεριακή 𒄀𒈾 (gi.na) πιθανώς όμως να είναι προελληνικής προέλευσης

Ουσιαστικό

κάννα θηλυκό

1. καλάμι

   [<κάλλα> ἢ] <κάννα>· κάλαμος (⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Κ)

2. (συνεκδοχικά) οτιδήποτε κατασκευάζεται από καλάμι: αυλός, καλαμωτή περίφραξη
3. (πληθυντικός) κάνναι: καλαμωτός φράχτης

Άλλες μορφές

• κάννη

Συγγενικά

• νέα ελληνική: κανάλι, κανάτι, κανέλα, κανελόνι, κανόνι, κάνουλα

Δείτε επίσης

• λατινικά: canna ^(la)

Πηγές

• κάννα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κάννα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.