καλομοιριά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καλομοιριά	οι	καλομοιριές
γενική	της	καλομοιριάς	των	καλομοιριών
αιτιατική	την	καλομοιριά	τις	καλομοιριές
κλητική		καλομοιριά		καλομοιριές
Οι καταλήξεις προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλομοιριά < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καλομοιριά < καλόμοιρος < καλο- + μοῖρα + -ιά

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.lo.miɾˈʝa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐λο‐μοι‐ριά

Ουσιαστικό

καλομοιριά θηλυκό

• η κατάσταση του καλόμοιρου / καλομοίρη

Συνώνυμα

• καλοτυχία
• καλοτυχιά

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις καλόμοιρος, καλός και μοίρα

Δείτε επίσης

• κακομοιριά

Μεταφράσεις

    καλομοιριά

→ δείτε τη λέξη καλοτυχία

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καλομοιριά < καλομοίρ(ης) ή καλόμοιρ(ος) + -ιά

Ουσιαστικό

καλομοιριά θηλυκό

• ευτυχία, καλή τύχη

  ※  16ος/17ος αιώνας Γεώργιος Χορτάτσης, Πανώρια, Πράξη Δ', στίχ. 435 (431-436)

  Ποιὸς νοῦς εἶν' τόσα ὁλημερνὶς τὰ πάθη φορτωμένος
  κι' ἀπὸ περίσσους λογισμούς καὶ πρίκες βαρεμένος
  νὰ μὴ χαρῆ θωρώντας με, νὰ μὴν ἀναγαλλιάση,
  νὰ μὴ ᾿φραθῆ κι' αὐτὸς πολλά, γλυκιὰ νὰ μὴ γελάση,
  θωρώντας τόση μου χαρά, τόση καλομοιριά μου
  κ' εἰς πόσους ἀναγαλλιασμοὺς ἔστρεψεν ἡ καρδιά μου;

  Εμμανουήλ Κριαράς, Γεωργίου Χορτάτση, Πανώρια. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σχόλια και λεξιλόγιο Εμμανουήλ Κριαρά, Βυζαντινή και Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, Θεσσαλονίκη 1975, σελ. 170, σελ. 171

  ※  16ος/17ος αιώνας ⌘ Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος/Δ, στίχ. 1377 (1376-1378)

  Συμπάθησέ μου, Ρήγα μου, κατέχεις τίνος μοιάζεις;
  Κεινού, που στην καλομοιριά χάνεται, δεν κατέχει,
  και μες στη βρύσιν κολυμπά, λέγει· "Νερό δεν έχει".

  ≈ συνώνυμα: καλοριζικιά

  ≠ αντώνυμα: κακομοιριά, κακοριζικία, κακοριζικιά, κακοτυχία, κακοτυχιά

Συγγενικά

• καλομοιρεύω
• καλομοίρης
• καλομοιριάζω
• καλομοιριασμένος
• καλόμοιρος

Πηγές

• καλομοιριά -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.285, Τόμος 7 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• σελ. 159 1ου μέρους - Somavera, Alessio da / Ἀλέξιος ὁ Σουμαβέραιος (1709), Θησαυρός της ρωμαϊκής και της φραγκικής γλώσσας. Στο Παρίτζι:Από την τυπογραφίαν του Μιχαήλ Γκινιάρδ, ͵αψ΄ θ΄. Τesoro della lingua greca-volgare ed italiana. Parigi:Appresso Michele Guignard, M.DCC.IX. @anemi