ζείδωρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ζείδωρος	η	ζείδωρος & ζείδωρη	το	ζείδωρο
γενική	του	ζειδώρου & ζείδωρου	της	ζειδώρου & ζείδωρης	του	ζειδώρου & ζείδωρου
αιτιατική	τον	ζείδωρο	τη	ζείδωρο & ζείδωρη	το	ζείδωρο
κλητική		ζείδωρε		ζείδωρε & ζείδωρη		ζείδωρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ζείδωροι	οι	ζείδωροι & ζείδωρες	τα	ζείδωρα
γενική	των	ζειδώρων & ζείδωρων	των	ζειδώρων & ζείδωρων	των	ζειδώρων & ζείδωρων
αιτιατική	τους	ζειδώρους & ζείδωρους	τις	ζειδώρους & ζείδωρες	τα	ζείδωρα
κλητική		ζείδωροι		ζείδωροι & ζείδωρες		ζείδωρα
Οι πρώτοι τύποι, λόγιοι, από την αρχαία κλίση. Οι δεύτεροι τύποι, νεότεροι.
Κατηγορία όπως «άπτερος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ζείδωρος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ζείδωρος < αρχαία ελληνική ζείδωρος^[1]

ζείδωρος, -ος/-η, -ο

ζείδωρος

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	ζείδωρος	τὸ	ζείδωρον
γενική	τοῦ/τῆς	ζειδώρου	τοῦ	ζειδώρου
δοτική	τῷ/τῇ	ζειδώρῳ	τῷ	ζειδώρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ζείδωρον	τὸ	ζείδωρον
κλητική ὦ!		ζείδωρε		ζείδωρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ζείδωροι	τὰ	ζείδωρᾰ
γενική	τῶν	ζειδώρων	τῶν	ζειδώρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ζειδώροις	τοῖς	ζειδώροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ζειδώρους	τὰ	ζείδωρᾰ
κλητική ὦ!		ζείδωροι		ζείδωρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ζειδώρω	τὼ	ζειδώρω
γεν-δοτ	τοῖν	ζειδώροιν	τοῖν	ζειδώροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ζείδωρος < ζέα/ζειά + -δωρος (δῶρον) (η έννοια «ζωογόνος» οφείλεται στην παρετυμολογία της λέξης με το ουσιαστικό ζωή)

ζείδωρος, -ος, -ον

ζείδωρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ζείδωρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.