δηλητηριώδης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	δηλητηριώδης	δηλητηριώδης	δηλητηριώδες
γενική	δηλητηριώδους	δηλητηριώδους	δηλητηριώδους
αιτιατική	δηλητηριώδη	δηλητηριώδη	δηλητηριώδες
κλητική	δηλητηριώδη(ς)	δηλητηριώδης	δηλητηριώδες
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	δηλητηριώδεις	δηλητηριώδεις	δηλητηριώδη
γενική	δηλητηριωδών	δηλητηριωδών	δηλητηριωδών
αιτιατική	δηλητηριώδεις	δηλητηριώδεις	δηλητηριώδη
κλητική	δηλητηριώδεις	δηλητηριώδεις	δηλητηριώδη

Ετυμολογία

δηλητηριώδης < (λόγιο) ελληνιστική κοινή δηλητηριώδης, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική vénéneux και délétère < αρχαία ελληνική δηλητήριος

Επίθετο

δηλητηριώδης, -ης, -ες

1. που περιέχει ή ρίχνει δηλητήριο

   δηλητηριώδη μανιτάρια, δηλητηριώδη φίδια

2. (μεταφορικά) που είναι γεμάτος κακία, μίσος

   δηλητηριώδη σχόλια

Συγγενικές λέξεις

• δηλητήριος (δείτε και το αγγλικό deleterious ^(en))
• δηλητήριο

Συνώνυμα

• φαρμακερός
• δηλητήριος
• τοξικός
• βλαπτικός
• πολύ κακόβουλος
• εριδογόνος

Μεταφράσεις

    δηλητηριώδης

αγγλικά : poisonous (en), venomous (en) γαλλικά : venimeux (fr), vénéneux (fr) γερμανικά : giftig (de) ισπανικά : venenoso (es) ιταλικά : velenoso (it)

πολωνικά : trujący (pl) ρωσικά : ядовитый (ru) τουρκικά : zehirli (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

δηλητηριώδης < δηλητήρ < δηλέομαι (βλάπτω)

Επίθετο

δηλητηριώδης, -ης, -ες

• (ελληνιστική κοινή) βλαπτικός, φαρμακερός

Πηγές

• «δηλητηριώδης» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.