κακόβουλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κακόβουλος	η	κακόβουλη	το	κακόβουλο
γενική	του	κακόβουλου	της	κακόβουλης	του	κακόβουλου
αιτιατική	τον	κακόβουλο	την	κακόβουλη	το	κακόβουλο
κλητική		κακόβουλε		κακόβουλη		κακόβουλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κακόβουλοι	οι	κακόβουλες	τα	κακόβουλα
γενική	των	κακόβουλων	των	κακόβουλων	των	κακόβουλων
αιτιατική	τους	κακόβουλους	τις	κακόβουλες	τα	κακόβουλα
κλητική		κακόβουλοι		κακόβουλες		κακόβουλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κακόβουλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κακόβουλος. Αναλύεται σε κακό- + βουλ(ή) + -ος

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈko.vu.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κό‐βου‐λος

Επίθετο

κακόβουλος, -η, -ο

• που ελπίζει και προσπαθεί να προκαλέσει κακό

  ※  Δεν είναι λίγοι και αυτοί που διασχίζουν θάλασσες ταμένοι από καιρό, αδιαφορώντας αν θα φιλά την πρύμνη του κακόβουλο το κύμα ή αν μέσα στ'άρμενα τ'αγέρι το σφοδρό δεν πνέει πρίμα, γιατί πιστεύουν δυνατά πως ο Άγιος που τους τραβά έχει τη δύναμη και τα στοιχειά τα φυσικά σαν τις ψυχές να γαληνεύει. (Ευστράτιος Δήσσος, Το Ιστορικό και τα Θαύματα του Ταξιάρχη Μανταμάδου, 2019)

Αντώνυμα

• καλόβουλος

Συγγενικά

• κακόβουλα (κακοβούλως)
• κακοβουλία

Δείτε επίσης

• κακόβολος

Μεταφράσεις

    κακόβουλος

αγγλικά : vicious (en), nefarious (en) γαλλικά : malveillant (fr), malintentionné (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• κακόβουλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κακόβουλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.