συνάνθρωπος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συνάνθρωπος	οι	συνάνθρωποι
γενική	του	συνανθρώπου & συνάνθρωπου	των	συνανθρώπων
αιτιατική	τον	συνάνθρωπο	τους	συνανθρώπους
κλητική		συνάνθρωπε		συνάνθρωποι
όπως «όροφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνάνθρωπος < μεσαιωνική ελληνική συνάνθρωπος (σε κείμενα του 15ου αιώνα). Επίσης, έχει χαρακτηρισθεί ως μεταφραστικό δάνειο από τη γερμανική Mitmensch. Δείτε και τα αρχαία ελληνικά συνανθρωπέω, συνανθρωπεύομαι, συνανθρώπισις. Συγχρονικά αναλύεται σε συν- + ἀνθρωπος

Προφορά

ΔΦΑ : /siˈnan.θɾo.pos/

Ουσιαστικό

συνάνθρωπος αρσενικό

• ο άνθρωπος σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους

Συνώνυμα

• ο πλησίον

Μεταφράσεις

    συνάνθρωπος

γαλλικά : semblable (fr)