δηλητήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

από το δηλέομαι (βλάπτω)

Ουσιαστικό

δηλητήρ αρσενικό

• ο καταστροφέας

Συγγενικά

• δήλησις
• δηλητήριος
• δηλητηριώδης