γέρων

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γέρων	οἱ	γέροντες
γενική	τοῦ	γέροντος	τῶν	γερόντων
δοτική	τῷ	γέροντῐ	τοῖς	γέρουσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	γέροντᾰ	τοὺς	γέροντᾰς
κλητική ὦ!		γέρον		γέροντες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γέροντε
γεν-δοτ	τοῖν		γερόντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'γέρων' όπως «γέρων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γέρων < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵerh₂-. Συγγενή: σανσκριτική जरन्त (járanta), παλαιά αρμενική ծեր (cer)

Ουσιαστικό

γέρων, -οντος αρσενικό

• γέροντας, ηλικιωμένος, γέρος
• (ως επίθετο) παλιός
• (με πολιτική σημασία) αυτός που λόγω ηλικίας ανήκει σε κάποιο ανώτερο συμβουλευτικό σώμα (βλέπε γερουσία)

Συγγενικά

• γερόντειος (γεροντικής ηλικίας)
• γεροντεύω
• γερόντιον
• γερουσία, γερουσιακός, γερουσιαστής, γερούσιος, γεροντία
• γῆρας
• γέρων & γραῖος (επίθετο)
• γραῖα / γραία / γραῦς & ιωνικός τύπος  γραίη / γρηῦς
• γραΐδιον & γρᾴδιον (η γριούλα)
• Γραῖαι

Σύνθετα

• γεροντο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα γεροντο- στο Βικιλεξικό όπως ενδεικτικά
  • γερονταγωγέω
  • γεροντοδιδάσκαλος
  • γεροντοκομεῖον
• τυμβογέρων
• → δείτε και τον όρο γηρο-

Πηγές

• γέρων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γέρων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.