γερόντιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

γερόντιον < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική γερόντιον. Συγχρονικά αναλύεται σε γέροντ(ας) + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

γερόντιον ουδέτερο

• γεροντάκι, γερόντιο

Συνώνυμα

• γεροντάκης
• γεροντάκι

Συγγενικές λέξεις

• γεροντάτα
• γέρουκας (υβριστικό)
• → και δείτε τις λέξεις γέροντας και γέρος

Πηγές

• σελ.265, Τόμος 4ος - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	γερόντιον	τὰ	γερόντιᾰ
γενική	τοῦ	γεροντίου	τῶν	γεροντίων
δοτική	τῷ	γεροντίῳ	τοῖς	γεροντίοις
αιτιατική	τὸ	γερόντιον	τὰ	γερόντιᾰ
κλητική ὦ!		γερόντιον		γερόντιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γεροντίω
γεν-δοτ	τοῖν		γεροντίοιν
2η κλίση, ομάδα «πρόσωπον» Κατηγορία όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γερόντιον < (γέρων) γεροντ-   + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

γερόντιον ουδέτερο

1. αδύναμος ηλικιωμένος άνδρας
2. (ελληνιστική σημασία) η γερουσία των Καρχηδονίων (στον Πολύβιο)

   ≈ συνώνυμα: γεροντικόν

Συνώνυμα

• γεροντάριον

Συγγενικές λέξεις

• γερόντειος
• γεροντίας
• Γερόντιος
• → δείτε τη λέξη γέρων

Πηγές

• «γερόντιον» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «γερόντιον» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.