γραῖα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

γραῖα < γραῖος ή από το γεραιά

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	γραῖᾰ	αἱ	γραῖαι
γενική	τῆς	γραίᾱς	τῶν	γραιῶν
δοτική	τῇ	γραίᾳ	ταῖς	γραίαις
αιτιατική	τὴν	γραῖᾰν	τὰς	γραίᾱς
κλητική ὦ!		γραῖᾰ		γραῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γραῖᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		γραίαιν
Εδώ, το καθαρό α (που ακολουθεί το ρ ή φωνήεν) δεν είναι μακρό, αλλά κατ' εξαίρεσιν, βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σφαῖρα' όπως «σφαῖρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

γραῖα θηλυκό και γραία και ιωνικός τύπος  γραίη

• η ηλικιωμένη γυναίκα

Επίθετο

γραῖα

• θηλυκό του γέρων: στις πλάγιες πτώσεις το προαναφερόμενο ουσιαστικό είχε λειτουργία επιθέτου (η παλιά, η γέρικη, η φθαρμένη)

Πηγές

• γραῖα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γραῖα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.