ανδρεία

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /anˈðɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αν‐δρεί‐α

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανδρεία	οι	ανδρείες
γενική	της	ανδρείας		—
αιτιατική	την	ανδρεία	τις	ανδρείες
κλητική		ανδρεία		ανδρείες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ανδρεία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀνδρεία (προφορά του ⟨ντ⟩ με [nd]) < → και δείτε τη λέξη ἀνήρ. Συγκρίνετε με το αντρεία και το αντρειά.

Ουσιαστικό

ανδρεία θηλυκό

• η ιδιότητα και η συμπεριφορά του ανδρείου

Άλλες μορφές

• αντρειά
• αντρεία

Συνώνυμα

• ανδρειοσύνη
• γενναιότητα
• παλικαριά

Αντώνυμα

• ανανδρία
• δειλία

Συγγενικά

• ανδρειεύω / αντρειεύω
• ανδρείκελο / αντρείκελο
• ανδρείος / αντρείος
• ανδρειοσύνη / αντρειοσύνη
• ανδρειωμένος / αντρειωμένος

→ και δείτε τη λέξη άνδρας

Μεταφράσεις

• αρχαία ελληνικά: ἀνδρεία
• μεσαιωνικά ελληνικά: ἀνδρειά, ἀντρειά, ἀντρεία

    επίθετο

αγγλικά : bravery (en), prowess (en), valor (en), manliness (en) γαλλικά : bravoure (fr), vaillance (fr)

Ετυμολογία 2

ανδρεία < ανδρεί(ος) + -α

Επίρρημα

ανδρεία

• με ανδρεία, με γενναιότητα

Συνώνυμα

• αντρειωμένα
• γενναία
• παλικαρίσια

Μεταφράσεις

    επίρρημα

αγγλικά : bravely (en), valiantly (en)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ανδρεία

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του ανδρείος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (ανδρείο) του ανδρείος

Πηγές

• ανδρεία, αντρεία, αντρειά - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ανδρεία, αντρεία - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• ανδρεία -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας