Ρουμανία
Νέα ελληνικά (el)Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | Ρουμανία | οι | Ρουμανίες |
| γενική | της | Ρουμανίας | των | Ρουμανιών |
| αιτιατική | τη | Ρουμανία | τις | Ρουμανίες |
| κλητική | Ρουμανία | Ρουμανίες | ||
| Συνήθως στον ενικό. | ||||
| Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- Ρουμανία < Ῥουμανία, ήδη το 1890[1] < (λόγιο δάνειο) γαλλική Roumanie < ρουμανική Rumânia (παλαιότερη μορφή του σημερινού România) < λατινική Romani (ρωμαίοι άποικοι στη Δακία και Δαλματία[2] (ενικός: romanus (Ρωμαίος)). Συγκρίνετε με το Ρωμανία και το ελληνστικό Ῥωμανία.
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /ɾu.maˈni.a/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Ρου‐μα‐νί‐α
- παρώνυμο: Ρωμανία
Κύριο όνομαΕπεξεργασία
Ρουμανία θηλυκό
- χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της κεντρικής, ανατολικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης με πρωτεύουσα το Βουκουρέστι, επίσημη γλώσσα τη ρουμανική και νόμισμα το λέι
Επεξεργασία
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
- Ρωμανία
- Κατηγορία:Πόλεις της Ρουμανίας (νέα ελληνικά) στο Βικιλεξικό
- Κατηγορία:Πόλεις της Ρουμανίας (ρουμανικά) στο Βικιλεξικό
-
Ρουμανία στη Βικιπαίδεια
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
Ρουμανία
|
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ σελ. 888, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.