κεντρικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κεντρικός	η	κεντρική	το	κεντρικό
γενική	του	κεντρικού	της	κεντρικής	του	κεντρικού
αιτιατική	τον	κεντρικό	την	κεντρική	το	κεντρικό
κλητική		κεντρικέ		κεντρική		κεντρικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κεντρικοί	οι	κεντρικές	τα	κεντρικά
γενική	των	κεντρικών	των	κεντρικών	των	κεντρικών
αιτιατική	τους	κεντρικούς	τις	κεντρικές	τα	κεντρικά
κλητική		κεντρικοί		κεντρικές		κεντρικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κεντρικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κεντρικός (σχετικός με σημεία του ορίζοντα ή το κέντρο), σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική central

Προφορά

ΔΦΑ : /cen.dɾiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κε‐ντρι‐κός

Επίθετο

κεντρικός, -ή, -ό

1. που βρίσκεται στο κέντρο
2. που είναι ο βασικότερος στον οποίο αναφέρονται τα επί μέρους τμήματα ενός συνόλου

Αντώνυμα

• περιφερειακός
• παράμερος, απόμερος

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη κέντρο

Σύνθετα

• Νεοελληνικές λέξεις με συνθετικό 'κεντρικός' στο Βικιλεξικό
• λήγουν σε -κεντρικός - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

Μεταφράσεις

    κεντρικός

αγγλικά : central (en) γαλλικά : central (fr) κροατικά : središnji (hr), centralni (hr)