ταϊφάς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ταϊφάς	οι	ταϊφάδες
γενική	του	ταϊφά	των	ταϊφάδων
αιτιατική	τον	ταϊφά	τους	ταϊφάδες
κλητική		ταϊφά		ταϊφάδες
Κατηγορία όπως «ψαράς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταϊφάς < τουρκική tayfa < αραβική طائفة (ṭāʾifa)

Ουσιαστικό

ταϊφάς αρσενικό (παρωχημένο)

1. (ναυτικός όρος) το τσούρμο
2. (ναυτικός όρος) ναύτης
3. (στρατιωτικός όρος) στρατός ατάκτων, ασκέρι, λεφούσι, μπουλούκι

   ※  Τον ταϊφά μου σύναξε, μάσε τα παλικάρια, | δώσ’ τους μπαρούτη περισσή και βόλια με τις χούφτες, | γλήγορα και να πιάσουμε κάτω στην Αλαμάνα, | πού 'ναι ταμπούρια δυνατά κι όμορφα μετερίζια.

   «Του Διάκου», στο: Νικόλαος Ι. Κουφός, Τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια. Ανθολογία δημοτικής ποιήσεως (Αθήνα: Σείριος, 1970), σ. 82.

4. φάρα, φυλή
5. → δείτε και τη λέξη ταϊφά (ουδέτερο}

Άλλες μορφές

• νταϊφάς

Συγγενικά

επώνυμα:

• Νταϊφάς
• Ταϊφάκος

Σημειώσεις

• ο όρος ήταν ιδιαίτερα σε χρήση επί τουρκοκρατίας και λίγο μετά την ανεξαρτησία της Ελλάδας

Μεταφράσεις

    ταϊφάς

τουρκικά : tayfa (tr)

---

Ποντιακά (pnt)

Ετυμολογία

ταϊφάς < • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ταϊφάς αρσενικό

• οικογένεια