κοπέλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κοπέλι	τα	κοπέλια
γενική	του	κοπελιού	των	κοπελιών
αιτιατική	το	κοπέλι	τα	κοπέλια
κλητική		κοπέλι		κοπέλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοπέλι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κοπέλιν < υποκοριστικό του κόπελος < αλβανική kopil (υπηρέτης, δούλος)

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈpe.li/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐πέ‐λι

Ουσιαστικό

κοπέλι ουδέτερο

1. (κρητικά, λαϊκότροπο) αγόρι, νεαρός άντρας

   «τ' αγαπάω το κοπέλι / κι ας με κάνει ό,τι θέλει» (στίχος νησιώτικου τραγουδιού)

   → δείτε  (θηλυκό κοπελιά)

2. (λαϊκότροπο) μαθητευόμενος σε μια τέχνη ή εργασία

Παράγωγα

• κοπελάκι
• κοπέλα
• κοπελάρι
• κοπελούδα
• κοπελούδι
• κοπελουδάκι

Σύνθετα

• κοπελομαθαίνω

Μεταφράσεις

    κοπέλι

αγγλικά : lad (en)