πυριτοδότης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πυριτοδότης	οι	πυριτοδότες
γενική	του	πυριτοδότη	των	πυριτοδοτών
αιτιατική	τον	πυριτοδότη	τους	πυριτοδότες
κλητική		πυριτοδότη		πυριτοδότες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυριτοδότης < (ελληνιστική κοινή) πυρίτ(ης) (είδος τσακμακόπετρας) + -ο- + -δότης.^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)} Ήδη από το 1858 στον πληθυντικό «πυριτοδόται» στο Ονοματολόγιον Ναυτικόν ως απόδοση για τη γαλλική - «les hommes du passage des poudres» ή την αγγλική έκφραση "passage-men" Δείτε και πυρῖτις (καθαρεύουσα), για το θέμα πυριτιδ-

Προφορά

ΔΦΑ : /pi.ɾi.toˈðo.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πυ‐ρι‐το‐δό‐της

Ουσιαστικό

πυριτοδότης αρσενικό

• (παρωχημένο, λόγιο, ναυτικός όρος) κάποιος (π.χ. ναύτης) που φροντίζει για την πυροδότηση των πυρομαχικών ή για όλη τη σχετική διαδικασία
• (παρωχημένο, λόγιο, ναυτικός όρος) ναύτης παλιού ιστιοφόρου πολεμικού πλοίου, υπεύθυνος για τη μεταφορά πυρομαχικών από τις αποθήκες στα πυροβόλα

  για την πυροδότηση, δείτε πυροβολητής, κανονιέρης

Μεταφράσεις

    πυριτοδότης

Πηγές

• πυριτοδότης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)