πυγμή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πυγμή	οι	πυγμές
γενική	της	πυγμής	των	πυγμών
αιτιατική	την	πυγμή	τις	πυγμές
κλητική		πυγμή		πυγμές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυγμή < αρχαία ελληνική πυγμή

Ουσιαστικό

πυγμή θηλυκό

1. το χέρι όταν είναι κλειστό, με όλα τα δάχτυλα προς τα μέσα

   ≈ συνώνυμα: γροθιά, μπουνιά

2. (μεταφορικά) η ισχυρή, αποφασιστική προσωπικότητα

Μεταφράσεις

    το κλειστό χέρι

αγγλικά : fist (en), nief (en) γαλλικά : 1- poing (fr) , 2- poigne (fr) γερμανικά : Faust (de) ισπανικά : puño (es) ιταλικά : polso (it) λατινικά : pugnus (la) ουγγρικά : ököl (hu) πολωνικά : pięść (pl) ρουμανικά : pumn (ro) ρωσικά : кулак (ru) σερβικά : песница (sr) σουηδικά : lagg (sv) τσεχικά : pěst (cs)

    η δυνατή προσωπικότητα

γαλλικά : poigne (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πυγμή	αἱ	πυγμαί
γενική	τῆς	πυγμῆς	τῶν	πυγμῶν
δοτική	τῇ	πυγμῇ	ταῖς	πυγμαῖς
αιτιατική	τὴν	πυγμήν	τὰς	πυγμᾱ́ς
κλητική ὦ!		πυγμή		πυγμαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυγμᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		πυγμαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυγμή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *puǵnos. Συγγενές με το (λατινικά) pugnus, (λιθουανικά) pušìs, (αγγλοσαξονικά) fyst (αγγλικά fist), (αρχαία ελληνικά) πύξ και πεύκη

Ουσιαστικό

πυγμή θηλυκό

1. γροθιά
2. πυγμαχία
3. μέτρο μήκους: από τον αγκώνα μέχρι εκεί που αρχίζουν τα δάχτυλα του χεριού (~35 εκ.)