πύξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πύξ < → λείπει η ετυμολογία

Επίρρημα

πύξ

• με γροθιά, με πυγμή

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 8 (θ. Ὀδυσσέως σύστασις πρὸς Φαίακας.), στίχ. 206 (στίχοι 204-207)

  τῶν δ᾽ ἄλλων ὅτινα κραδίη θυμός τε κελεύει, | δεῦρ᾽ ἄγε πειρηθήτω, ἐπεί μ᾽ ἐχολώσατε λίην, | ἢ πὺξ ἠὲ πάλῃ ἢ καὶ ποσίν, οὔ τι μεγαίρω, | πάντων Φαιήκων πλήν γ᾽ αὐτοῦ Λαοδάμαντος.

  Αν κάποιος θαρραλέος θέλει, που να το λέει κι η καρδιά του, | ας παραβγεί μαζί μου σε οτιδήποτε—αλήθεια μ᾽ έχετε χολώσει αφάνταστα· | στην πυγμαχία, στην πάλη, ακόμη και στο τρέξιμο. | Δεν θ᾽ αρνηθώ, και προκαλώ τους Φαίακες όλους, μόνο τον Λαοδάμαντα εξαιρώ,

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, (αποδίδεται) Ἀσπὶς Ἡρακλέους^w, 302 (301-302)

  οἵ γε μὲν ἐτράπεον, τοὶ δ᾽ ἤρυον. οἳ δὲ μάχοντο | πύξ τε καὶ ἑλκηδόν·

  Άλλοι τα πάταγαν κι άλλοι το γλεύκος τράβαγαν. Άλλοι αγωνίζονταν | με γροθιές και με τραβήγματα.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Συγγενικά

• πυγμά
• πυγμή
• πυγμαῖος
• πυγμαχέω
• πυγμάχος
• πυγμικός
• πύκτης
• πύκτευσις
• πυκτευτής
• πυκτεῖον
• πυκτικός
• πυκτοσύνη

• → και δείτε τη λέξη πυκτεύω

Ουσιαστικό

πύξ, πυγός θηλυκό, άλλη μορφή του πυγή

• γλουτοί, οπίσθια

Πηγές

• πύξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πύξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.