πεύκη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πεύκη	οι	πεύκες
γενική	της	πεύκης		—
αιτιατική	την	πεύκη	τις	πεύκες
κλητική		πεύκη		πεύκες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «ζέστη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεύκη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πεύκη. Δείτε και πεύκο.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpef.ci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πεύ‐κη

Ουσιαστικό

πεύκη θηλυκό

• (λόγιο)
  1. (δέντρο) πεύκο
  2. (στον ενικό) ξυλεία πεύκου

Συγγενικά

• Πεύκη

Μεταφράσεις

    πεύκη

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πεύκη	αἱ	πεῦκαι
γενική	τῆς	πεύκης	τῶν	πευκῶν
δοτική	τῇ	πεύκῃ	ταῖς	πεύκαις
αιτιατική	τὴν	πεύκην	τὰς	πεύκᾱς
κλητική ὦ!		πεύκη		πεῦκαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεύκᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πεύκαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεύκη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πεύκη θηλυκό

1. (δέντρο) πεύκο
2. αυτό που φτιάχνεται από ξύλο πεύκου
3. ξύλινη πινακίδα (για γράψιμο)

Συνώνυμα

• ἐλάτη
• πίτυς

Πηγές

• πεύκη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πεύκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.