πολλοστός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πολλοστός	η	πολλοστή	το	πολλοστό
γενική	του	πολλοστού	της	πολλοστής	του	πολλοστού
αιτιατική	τον	πολλοστό	την	πολλοστή	το	πολλοστό
κλητική		πολλοστέ		πολλοστή		πολλοστό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πολλοστοί	οι	πολλοστές	τα	πολλοστά
γενική	των	πολλοστών	των	πολλοστών	των	πολλοστών
αιτιατική	τους	πολλοστούς	τις	πολλοστές	τα	πολλοστά
κλητική		πολλοστοί		πολλοστές		πολλοστά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πολλοστός < αρχαία ελληνική πολλοστός

Επίθετο

πολλοστός, -ή, -ό

• ο τελευταίος από μια σειρά όμοιων πραγμάτων, ενεργειών κ.λπ., που έχει επαναληφθεί πολλές φορές μέχρι τώρα

  Για πολλοστή φορά μάς κοροϊδεύουν (Εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 12/2/2009)

Μεταφράσεις

    πολλοστός

αγγλικά : nth (en), umpteenth (en) γαλλικά : énième (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	πολλοστός	ἡ	πολλοστή	τὸ	πολλοστόν
γενική	τοῦ	πολλοστοῦ	τῆς	πολλοστῆς	τοῦ	πολλοστοῦ
δοτική	τῷ	πολλοστῷ	τῇ	πολλοστῇ	τῷ	πολλοστῷ
αιτιατική	τὸν	πολλοστόν	τὴν	πολλοστήν	τὸ	πολλοστόν
κλητική ὦ!		πολλοστέ		πολλοστή		πολλοστόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	πολλοστοί	αἱ	πολλοσταί	τὰ	πολλοστᾰ́
γενική	τῶν	πολλοστῶν	τῶν	πολλοστῶν	τῶν	πολλοστῶν
δοτική	τοῖς	πολλοστοῖς	ταῖς	πολλοσταῖς	τοῖς	πολλοστοῖς
αιτιατική	τοὺς	πολλοστούς	τὰς	πολλοστᾱ́ς	τὰ	πολλοστᾰ́
κλητική ὦ!		πολλοστοί		πολλοσταί		πολλοστᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πολλοστώ	τὼ	πολλοστᾱ́	τὼ	πολλοστώ
γεν-δοτ	τοῖν	πολλοστοῖν	τοῖν	πολλοσταῖν	τοῖν	πολλοστοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πολλοστός < πολλο- (<πολύς) + -στός

Επίθετο

πολλοστός, -ή, -όν (επίρρημα: πολλοστῶς)

1. ένας απ' τους πολλούς

≈ συνώνυμα: (λατινικά) multesimus

1. ελάχιστος
2. ασήμαντος
3. ο τελευταίος από μια σειρά όμοιων πραγμάτων, ενεργειών, προσώπων κ.λπ.

   [65] Διονύσιος τοίνυν (βούλομαι γὰρ ἐκ πολλῶν σε πεισθῆναι ῥᾳδίαν εἶναι τὴν πρᾶξιν, ἐφ' ἥν σε τυγχάνω παρακαλῶν) πολλοστὸς ὢν Συρακοσίων καὶ τῷ γένει καὶ τῇ δόξῃ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν, ἐπιθυμήσας μοναρχίας ἀλόγως καὶ μανικῶς, καὶ τολμήσας ἅπαντα πράττειν τὰ φέροντα πρὸς τὴν δύναμιν ταύτην, κατέσχε μὲν Συρακούσας, ἁπάσας δὲ τὰς ἐν Σικελίᾳ πόλεις, ὅσαι περ ἦσαν Ἑλληνίδες, κατεστρέψατο, τηλικαύτην δὲ δύναμιν περιεβάλετο καὶ πεζὴν καὶ ναυτικήν, ὅσην οὐδεὶς ἀνὴρ τῶν πρὸ ἐκείνου γενομένων. (Ισοκράτης, Φίλιππος, 65)