πιλότος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	πιλότος	οι	πιλότοι
γενική	του/της	πιλότου	των	πιλότων
αιτιατική	τον/την	πιλότο	τους/τις	πιλότους
κλητική		πιλότε		πιλότοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πιλότος < (άμεσο δάνειο) ιταλική piloto, παλαιότερα pedotto < μεσαιωνική ελληνική πηδώτης (αντιδάνειο) < αρχαία ελληνική πηδ(όν) + -ώτης < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pṓds

πιλότος αρσενικό ή θηλυκό

(αεροπορικός όρος, επάγγελμα) ο κυβερνήτης μικρών ή μεγάλων αεροσκαφών και ελικοπτέρων της πολεμικής ή πολιτικής αεροπορίας
≈ συνώνυμα: αεροπόρος
κάθε καινοτόμο σχέδιο ή πρόγραμμα μετά την εφαρμογή του οποίου θα ακολουθήσουν ή ακολούθησαν άλλα παρόμοια
(ναυτικός όρος, επάγγελμα) πλοηγός