παραπομπή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παραπομπή	οι	παραπομπές
γενική	της	παραπομπής	των	παραπομπών
αιτιατική	την	παραπομπή	τις	παραπομπές
κλητική		παραπομπή		παραπομπές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραπομπή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παραπομπή < παραπέμπω, μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική renvoi. Μορφολογικά αναλύεται σε παρα- + πομπή → δείτε τη λέξη πέμπω

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾa.pomˈbi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρα‐πο‐μπή

Ουσιαστικό

παραπομπή θηλυκό

1. η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του παραπέμπω
2. η αναφορά σε κάποιον ή κάτι
3. η μεταφορά μιας υπόθεσης σε άλλο τμήμα ή υπηρεσία

   ⮡  Η ανακάλυψη νέων στοιχείων είχε ως αποτέλεσμα την παραπομπή της υπόθεσης στον εισαγγελέα.

4. (βιβλιογραφική παραπομπή) το σημάδι που δείχνει ότι υπάρχει κάπου αλλού μία διευκρίνιση ή άλλη πληροφορία σχετική με το κείμενο
5. (κατ’ επέκταση) η σημείωση, το κείμενο σε κάποιο χώρο, εκτός του κανονικού κειμένου, στο οποίο αναφέρεται η παραπομπή (4)

Συνώνυμα

• παράθεση
• βιβλιογραφική αναφορά

Συγγενικά

• παραπεμπτικός
• παραπέμπω

→ και δείτε τις λέξεις παρά, πομπή και πέμπω

Μεταφράσεις

    μεταφορά σε άλλη υπηρεσία

αγγλικά : referral (en) γαλλικά : renvoi (fr) γερμανικά : Weiterleitung (de), Überweisung (de)

    βιβλιογραφική παραπομπή

γερμανικά : Verweis (de), Querverweis (de), Fußnote (de) γαλλικά : renvoi (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παραπομπή	αἱ	παραπομπαί
γενική	τῆς	παραπομπῆς	τῶν	παραπομπῶν
δοτική	τῇ	παραπομπῇ	ταῖς	παραπομπαῖς
αιτιατική	τὴν	παραπομπήν	τὰς	παραπομπᾱ́ς
κλητική ὦ!		παραπομπή		παραπομπαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παραπομπᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		παραπομπαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραπομπή < παραπέμπω, θέμα πομπ- + -ή. Μορφολογικά αναλύεται σε παρα- + πομπή.

Ουσιαστικό

παραπομπή θηλυκό

1. η συνοδεία
2. η μεταφορά αντικειμένων ή ατόμων

Συνώνυμα

• παράπεμψις

Συγγενικά

• παραπεμπτέος
• παράπεμψις
• παραπομπεύω
• παραπομπικά
• παραπόμπιμος
• παραπομπός

→ και δείτε τις λέξεις παραπέμπω, πομπή και πέμπω

Πηγές

• παραπομπή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παραπομπή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.