παρήχηση
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | παρήχηση | οι | παρηχήσεις |
| γενική | της | παρήχησης* | των | παρηχήσεων |
| αιτιατική | την | παρήχηση | τις | παρηχήσεις |
| κλητική | παρήχηση | παρηχήσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, παρηχήσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- παρήχηση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παρήχησις < παρηχέομαι / παρηχοῦμαι < παρ- + ἠχέω / ἠχῶ < ἦχος
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /paˈɾi.çi.si/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρή‐χη‐ση
Ουσιαστικό
επεξεργασία
παρήχηση θηλυκό
- (σχήμα λόγου) η επανάληψη ενός φθόγγου (ή περισσότερων) σε κάποιο στίχο ή κάποια φράση
- ⮡ Στον στίχο «τυφλὸς τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματ᾽ εἶ» από τον Οιδίποδα Τύραννο (371) του Σοφοκλή έχουμε παρήχηση του τ.
Συγγενικά
επεξεργασία→ δείτε τις λέξεις και, παρηχώ και ήχος
Μεταφράσεις
επεξεργασία
παρήχηση
|