ομιλητικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ομιλητικός	η	ομιλητική	το	ομιλητικό
γενική	του	ομιλητικού	της	ομιλητικής	του	ομιλητικού
αιτιατική	τον	ομιλητικό	την	ομιλητική	το	ομιλητικό
κλητική		ομιλητικέ		ομιλητική		ομιλητικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ομιλητικοί	οι	ομιλητικές	τα	ομιλητικά
γενική	των	ομιλητικών	των	ομιλητικών	των	ομιλητικών
αιτιατική	τους	ομιλητικούς	τις	ομιλητικές	τα	ομιλητικά
κλητική		ομιλητικοί		ομιλητικές		ομιλητικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ομιλητικός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὁμιλητικός (με ευχάριστες κοινωνικές σχέσεις) < ὁμιλητής < ὁμιλέω < → δείτε ὅμιλος και -ιλος. Μορφολογικά αναλύεται σε (ομιλώ) ομιλη- + -τικός

Προφορά

ΔΦΑ : /o.mi.li.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐μι‐λη‐τι‐κός

Επίθετο

ομιλητικός, -ή, -ό

• που του αρέσει να μιλάει αρκετά με άλλους ανθρώπους

  ≈ συνώνυμα: → δείτε τις λέξεις πολυλογάς, φλύαρος και στωμύλος (λόγιο)

  ≠ αντώνυμα: λιγόλογος → δείτε και τη λέξη σιωπηλός

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ομιλώ, μιλάω και όμιλος

Μεταφράσεις

    που μιλάει αρκετά, αλλά όχι φλύαρος

γαλλικά : bavard (fr)