νυσταλέος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	νυσταλέος	η	νυσταλέα	το	νυσταλέο
γενική	του	νυσταλέου	της	νυσταλέας	του	νυσταλέου
αιτιατική	τον	νυσταλέο	τη	νυσταλέα	το	νυσταλέο
κλητική		νυσταλέε		νυσταλέα		νυσταλέο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	νυσταλέοι	οι	νυσταλέες	τα	νυσταλέα
γενική	των	νυσταλέων	των	νυσταλέων	των	νυσταλέων
αιτιατική	τους	νυσταλέους	τις	νυσταλέες	τα	νυσταλέα
κλητική		νυσταλέοι		νυσταλέες		νυσταλέα
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νυσταλέος < (ελληνιστική κοινή)

Επίθετο

νυσταλέος, -α, -ο

1. που πάντα νυστάζει
2. (μεταφορικά) που δεν δείχνει ενεργητικότητα, αργός, νωθρός

Παράγωγα

• νυσταλέα

Μεταφράσεις

    νυσταλέος

γαλλικά : somnolent (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	νυσταλέος	ἡ	νυσταλέᾱ	τὸ	νυσταλέον
γενική	τοῦ	νυσταλέου	τῆς	νυσταλέᾱς	τοῦ	νυσταλέου
δοτική	τῷ	νυσταλέῳ	τῇ	νυσταλέᾳ	τῷ	νυσταλέῳ
αιτιατική	τὸν	νυσταλέον	τὴν	νυσταλέᾱν	τὸ	νυσταλέον
κλητική ὦ!		νυσταλέε		νυσταλέᾱ		νυσταλέον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	νυσταλέοι	αἱ	νυσταλέαι	τὰ	νυσταλέᾰ
γενική	τῶν	νυσταλέων	τῶν	νυσταλέων	τῶν	νυσταλέων
δοτική	τοῖς	νυσταλέοις	ταῖς	νυσταλέαις	τοῖς	νυσταλέοις
αιτιατική	τοὺς	νυσταλέους	τὰς	νυσταλέᾱς	τὰ	νυσταλέᾰ
κλητική ὦ!		νυσταλέοι		νυσταλέαι		νυσταλέᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νυσταλέω	τὼ	νυσταλέᾱ	τὼ	νυσταλέω
γεν-δοτ	τοῖν	νυσταλέοιν	τοῖν	νυσταλέαιν	τοῖν	νυσταλέοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νυσταλέος < νύστ(α) + -αλέος

Επίθετο

νυσταλέος, -α, -ον

• νυσταγμένος

Άλλες μορφές

• νύσταλος