κυανός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	κυανός	κυανή	κυανό
γενική	κυανού	κυανής	κυανού
αιτιατική	κυανό	κυανή	κυανό
κλητική	κυανέ	κυανή	κυανό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	κυανοί	κυανές	κυανά
γενική	κυανών	κυανών	κυανών
αιτιατική	κυανούς	κυανές	κυανά
κλητική	κυανοί	κυανές	κυανά

 ετυμολογικό πεδίο 
κυαν- 

Ετυμολογία

κυανός < (λόγιο) αρχαία ελληνική κυάνεος / κυανοῦς < κύανος

Προφορά

ΔΦΑ : /ci.aˈnɔs/

συλλαβισμός : κυ‐α‐νός

Επίθετο

κυανός, -ή, -ό

• που έχει κυανό χρώμα
  1. σκουρόχρωμος, που έχει το βαθύ χρώμα του ουρανού, σκούρος μπλε
  2. θαλασσής, γαλάζιος, μπλε

Συγγενικές λέξεις

αιμοκυανίνη κυάνιο κυανιούχος κυάνωση υδροκυάνιο υποκύανος

κυανό (χρώμα) κυανο-, Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα κυανο- στο Βικιλεξικό όπως κυανόλευκος κυανοπώγων κυανόφυτο κυανόχρωμος

Μεταφράσεις

    μπλε

αρχαία ελληνικά : κυάνεος / κυανοῦς αγγλικά : cyan (en), blue (en) γαλλικά : bleu (fr), azur (fr) εσπεράντο : blua (eo) ισπανικά : azul (es) καταλανικά : blau (ca)

Πηγές

• Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία.