κατεργάρης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κατεργάρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κατεργάρης (κωπηλάτης σε κάτεργο, πανούργος) < κάτεργον + -άρης

• και ουσιαστικοποιημένο

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.teɾˈɣa.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τερ‐γά‐ρης

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κατεργάρης	η	κατεργάρα	το	κατεργάρικο
γενική	του	κατεργάρη	της	κατεργάρας	του	κατεργάρικου
αιτιατική	τον	κατεργάρη	την	κατεργάρα	το	κατεργάρικο
κλητική		κατεργάρη		κατεργάρα		κατεργάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κατεργάρηδες	οι	κατεργάρες	τα	κατεργάρικα
γενική	των	κατεργάρηδων		—	των	κατεργάρικων
αιτιατική	τους	κατεργάρηδες	τις	κατεργάρες	τα	κατεργάρικα
κλητική		κατεργάρηδες		κατεργάρες		κατεργάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

κατεργάρης, -α, -ικο

1. πανούργος, έξυπνος

   ⮡  κατεργάρα γυναίκα, κατεργάρικο αγόρι

2. πονηρός, παμπόνηρος

Συγγενικά

• κατεργαριά
• κατεργάρικος
• → δείτε τη λέξη κάτεργο

Εκφράσεις

• κάθε κατεργάρης στον πάγκο του

Μεταφράσεις

    κατεργάρης

γαλλικά : fourbe (fr), fripon (fr), coquin (fr), rusé (fr), futé (fr)

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κατεργάρης	οι	κατεργάρηδες
γενική	του	κατεργάρη	των	κατεργάρηδων
αιτιατική	τον	κατεργάρη	τους	κατεργάρηδες
κλητική		κατεργάρη		κατεργάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατεργάρης αρσενικό (θηλυκό κατεργάρα)

• πονηρός άνθρωπος, που κάνει σκανδαλιές

  ⮡  Ο Κώστας είναι μεγάλος κατεργάρης

Μεταφράσεις

    κατεργάρης

γαλλικά : coquin (fr) εσπεράντο : fripono (eo) ισπανικά : pícaro (es), pillo (es), granuja (es), golfo (es)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κατεργάρης <κάτεργον + -άρης

Ουσιαστικό

κατεργάρης αρσενικό

1. (ναυτικός όρος) κωπηλάτης σε κάτεργο, ναύτης
2. πανούργος

Κλιτικοί τύποι

• κατεργάροι (πληθυντικός)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κάτεργον

Πηγές

• κατεργάρης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].