κάργα

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkaɾ.ɣa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κάρ‐γα

Ετυμολογία 1

κάργα < (άμεσο δάνειο) βενετική carga (φορτίο, γεμάτο)

Επίρρημα

κάργα

1. (οικείο) τελείως, πάρα πολύ γεμάτος

   ⮡  το πλοίο ήταν κάργα φορτωμένο

   ⮡  είναι κάργα ερωτευμένος

   ≈ συνώνυμα: φίσκα, φουλ

2. (ναυτικός όρος)
   1. (για πανιά) τεντωμένος , φουσκωμένος
   2. (για κουπιά) πρόσταγμα για γρήγορη κωπηλασία

      ⮡  κάργα τα κουπιά!

Εκφράσεις

• είμαι κάργα: έχω φάει υπερβολικά, είμαι φουλ

Συγγενικά

• καργάδο (ιδιωματικό)
• κάργας
• καργάρισμα
• καργαρισμένος
• καργαριστός
• καργάρω, καργάρομαι
• κάργκο

Μεταφράσεις

    επίρρημα

→ δείτε τις λέξεις φίσκα και φουλ

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάργα	οι	κάργες
γενική	της	κάργας		—
αιτιατική	την	κάργα	τις	κάργες
κλητική		κάργα		κάργες
Η γενική πληθυντικού σε -ών' δε συνηθίζεται. Ο πληθυντικός προφέρεται όπως το κάργιες.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κάργα (ουσιαστικό) < (άμεσο δάνειο) τουρκική karga

Ουσιαστικό

κάργα θηλυκό

• άλλη μορφή του κάργια

  ※  Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται / στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια (Κώστας Καρυωτάκης, Πρέβεζα)