κάργα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	κάργα	κάργες
γενική	κάργας
αιτιατική	κάργα	κάργες
κλητική	κάργα	κάργες

Ετυμολογία

1. κάργα (ουσιαστικό) < τουρκική karga
2. κάργα (επίρρημα) < βενετική carga ("φορτίο)

Ουσιαστικό

κάργα θηλυκό

• άλλη μορφή του κάργια

  Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται / στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια (Κώστας Καρυωτάκης, Πρέβεζα)

Επίρρημα

κάργα

• τελείως (γεμάτος ή τεντωμένος)

Συγγενικές λέξεις

• καργάρω

Μεταφράσεις

    επίρρημα