κάλπη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάλπη	οι	κάλπες
γενική	της	κάλπης	των	καλπών
αιτιατική	την	κάλπη	τις	κάλπες
κλητική		κάλπη		κάλπες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Κάλπη με ψηφοδέλτια

Ετυμολογία

κάλπη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κάλπη / κάλπις < (ίσως) προελληνική

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkal.pi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κάλ‐πη

Ουσιαστικό

κάλπη θηλυκό

1. (πολιτική) κουτί με μια χαραμάδα στο πάνω μέρος του, μέσα στο οποίο ρίχνονται ψηφοδέλτια

   ≈ συνώνυμα: ψηφοδόχος

2. (συνεκδοχικά) το εκλογικό τμήμα στο οποίο βρίσκεται το παραπάνω κουτί
3. (συνεκδοχικά) η διαδικασία των εκλογών και το εκλογικό αποτέλεσμα
4. (αρχαιολογία, κεραμική) αγγείο με στρογγυλό σώμα, τρεις λαβές και συνεχή καμπύλη από τα χείλη, το οποίο χρησιμοποιούνταν ως τεφροδόχος
5. ιστορία, αθλητισμός στην αρχαία Ελλάδα) ιππικό άθλημα στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες

Εκφράσεις

• ανοίγουν οι κάλπες / κλείνουν οι κάλπες: αρχίζει / τελειώνει η ψηφοφορία

Μεταφράσεις

    κάλπη

αγγλικά : ballot box (en) (1), polling station (en) (2), poll (en) (3, συνήθως στον πληθυντικό) γαλλικά : urne (fr) γερμανικά : Wahlurne (de) πολωνικά : urna (pl)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

κάλπη

• γενική, αιτιατική και κλητική ενικού του κάλπης