εύθετος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	εύθετος	εύθετη	εύθετο
γενική	εύθετου	εύθετης	εύθετου
αιτιατική	εύθετο	εύθετη	εύθετο
κλητική	εύθετε	εύθετη	εύθετο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	εύθετοι	εύθετες	εύθετα
γενική	εύθετων	εύθετων	εύθετων
αιτιατική	εύθετους	εύθετες	εύθετα
κλητική	εύθετοι	εύθετες	εύθετα

Ετυμολογία

εύθετος < αρχαία ελληνική εὔθετος < εὖ + τίθημι

Επίθετο

εύθετος, -η, -ο

1. καλά / σωστά τοποθετημένος

   ≈ συνώνυμα: διευθετημένος, τακτοποιημένος

2. (μεταφορικά) (για χρόνο) κατάλληλος

   ≈ συνώνυμα: αρμόζων, ενδεδειγμένος, ευνοϊκός

Εκφράσεις

• (λόγιο) εν ευθέτω χρόνω: την κατάλληλη στιγμή, όταν πρέπει

Συγγενικές λέξεις

• αδιευθέτητος
• διευθέτηση
• διευθετημένος
• εύθετα (ευθέτως)
• ευθετώ
• → δείτε τη λέξη θέτω

Μεταφράσεις

    εύθετος

αγγλικά : due (en), suitable (en) (εύθετος χρόνος: suitable (en) time (en))