ευνούχος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ευνούχος	οι	ευνούχοι
γενική	του	ευνούχου	των	ευνούχων
αιτιατική	τον	ευνούχο	τους	ευνούχους
κλητική		ευνούχε		ευνούχοι
όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευνούχος < (λόγιο) αρχαία ελληνική εὐνοῦχος < εὐνή + -οῦχος (-ούχος) (< ἔχω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛvˈnu.xɔs/

συλλαβισμός : ευ‐νού‐χος

Ουσιαστικό

ευνούχος αρσενικό

1. άντρας που έχει υποστεί ευνουχισμό, που του έχουν αφαιρέσει χειρουργικά τους όρχεις κατά την προεφηβική ηλικία
2. (ειδικότερα) άντρας που είχε υποστεί ευνουχισμό και χρησιμοποιούνταν ως φύλακας του χαρεμιού

Συνώνυμα

• εκτομίας
• ευνουχισμένος
• μουνουχισμένος
• μουνούχος
• τομίας
• χαντούμης (αργκό)

και

• αρχαία ελληνικά: ἀόρχης

Συγγενικές λέξεις

• ευνουχίζω
• ευνουχισμός
• ευνουχοϊδισμός

Μεταφράσεις

    ευνούχος

αγγλικά : eunuch (en) αρμενικά : ներքինի (hy) (nerk'ini) (2) γαλλικά : eunuque (fr) εσπεράντο : kastrito (eo) (1), eŭnuko (eo) (2)

ρωσικά : евнух (ru) (evnoukh)